მე მიყვარს თავისუფლება, თუმცა სავსე ვარ კომპლექსებით. რამდენი ხანია ამ კომპლექსებს ვებრძვი. ახლობლები მეუბნებიან, რთული ხასიათი გაქვს და გითმობთო. ალბათ უჭირთ ამიტანონ, უბრალოდ ნათესავური ვალდებულებაა ჩემი ატანა, იქნებ მართლა ვუყვარვართ, რას გაიგებ.
მე არ მიყვარს ვალდებულებები, ხშირად გავურბივარ მათ,თუმცა ეს გაქცევა სხვადასხვანაირია. ხან პასუხისმგებლიანი, ხანაც ყველაფერს ფეხებზე ვიკიდებ და მივდივარ. მე უძირო ქვევრი არ ვარ, წვეთ-წვეთ ვივსები და ასე სავსე მივდივარ-ხოლმე.
მე დამცინიან, ალბათ სვეტები. თუმცა, უცოდველი არც მე ვარ, მეც ხშირად დავცინი, ვაქილიკებ და გულის სიღრმეში ვხვდები, რომ არაფრით მათგან არ განვსხვავდები. უცნაურია ცხოვრება და მე ახალს არაფერს არ ვამბობ ეხლა. ადამიანები ვისთვისაც ბევრჯერ დამიციანიაჩემზე წარმატებულები გახდნენ, თუმცა მეც იმათზე წარმატებული ვარ ვინმც მე მაქილიკებდა. რა იფიქრეთ, ბოღმიანი ვარ? კარგით რა, გულის სიღრმეში აღიარეთ, ყველა თქვენგანს დაგმართიათ იგივე.
მე მიყვარს ჩემი ოჯახის წევრები, მერე რა თუკი მათ რაღაცეებს ვერ ვპატიობ და ამათზე ათასჯერ მეტ რამეს კიდეც ვპატიობ. მერე რა, ზოგჯერ ამ სახლიდან გაქცევა თუ მინდა, მე ხომ ვიცი, რომ ამაზე მშვიდ ადგილს ვერ ვიპოვი და ისევ აქ დავბრუნდები. დარწმუნებული ვარ თქვენც გდომებიათ გაქცევა. უბრალოდ ამის თქმის უფლებას საკუთარ თავებს არ აძლევთ, ან აძლევთ კიდეც.
ხო, ვიცი, დედაჩემი, ორი შვილის სიკვდილ გამოცდილი, ჩემზე მეტად თავშეკავებულია. უფრო მიმტევებელი და დამთმობია. ესაა ზუსტად, მე არ ვჩემობ ვიყო სულგრძელი. მე ტკივილისგან ზოგჯერ ვხროტინებ-კიდეც, ოღონდ მარტო. მე ვიცი, დედაჩემი ჩემზე ნაღდია, უბრალოდ იგი უფრო მეტია ვიდრე სიკვდილი, სიცოცხლე, სიყვარული, კეთილშობილება, რწმენა,მეგობრობა, შიში, მორიდება, პატიება, მეტია ვიდრე დედა . მე ეს ყველაფერი ვიცი და მაინც არ შემიძლია სიტყვაუხვად ვაფრქვიო და გამოვაჟღავნო. ალბათ ხვდება, რომ ვიცი.
იცით რამდენჯერ მიფიქრია, რომ შემთხვევით დავიბადე. არ მინდა ზოგჯერ თქვენს შორის ვიყო, მაგრამ ყოველთვის ვფიქრობ, რომ რახან მაინც მოვხვდი ამ გაუგებრობაში და ვცხოვრობ დედამიწაზე, უფლება არ მაქვს ვიყო სუსტი, საჯაროდ. გულის სღრმეში თქვენც და მეც ისეთი დაუცველები და სუსტები ვართ. სანამ შეგვიძლია ვაწვებით და სიმტკიცეს ვინაჩუნებთ. თუმცა ყველამ იცის, მათ შორის თქვენც, რომ ადამიანები ადვილი საცდუნებლები ვართ.
ყველანი ერთმანეთს ვაფრთხილებთ, ჭკუას ვარიგებთ. თითის ქნევით ვეუბნებით, რომ არავის აქვს ჩვენს საქმეში ჩარევის უფლება. თუმცა ჩვენ იგივეს ვაკეთებთ. კარგად ვერევით სხვის ცხოვრებაში, თვალს არ ვახამხამებთ და თუ დაგვჭირდა დაგაწრმუნებთ, რომ ჩვენ არამკითხეები კი არ ვართ, პირიქით, ჩვენი ჩარევა აუცილებელი იყო.
განსაკუთრებით ქალები, მამაკცაბევს ვამტყუნებთ. ვემუქრებით, რომ ამდენი დალევისაგან რაღაც დაემართებათ. ვქადაგებთ, რომ სასმელი გაჭირვებას ვერ დაგვავიწყებს. თუმცა ვინ იცის, ჩვენც რამდენჯერ რამდენჯერ გამომთვრალვართ უგონოდ, შეუფერებლად და ალბათ არ გვეუბნებიან და გვიჩხუბია კიდეც J J
როგორ დაუზარებლად ვკიცხავთ სხვებს ორგულობისათვის. ვამბობთ, რომ ღალატი სულმდაბლობაა. არადა, ჩვენ რა კარგად ვაკეთებთ იგივეს. გვაქვს პარალელური ურთიერთობები, პარალელური სიმპატიები, მერე ამდენ პარალელებს მიჩვეულები ვრჩებით სრულიად მარტო და ქალიშვილები J J J
მე მიყვარს თავისუფლება, ამიტომაცაა, ალბათ ყოველ სექტემბერს რომ უმუშევარი ვარ. ზაფხული ჩემია და არ შემიძლია იგი სადმე ცივ ოფისში გავატარო. მე ვიცი, არასოდეს მიმატოვებს უფალი, შეიძლება გამიბრაზდეს, გამკიცხოს მაგრამ ვიცი მაინც გამომიწვდის დახმარების ხელს. არც იმდენად პატივმოყვარე ვარ ამ დახმარებებზე უარი ვთქვა. ეხლაც იმედი მაქვს, რომ უფალი ჩემთან არის. თუმცა, ვიცი, რომ არაფერით არ დამიმსახურებია იგი.
რამდენჯერ მიფიქრია, შევძლებდი თუ არა მონაზვნობას, მერე ისევ მიფიქრია, რომ ამა ქვეყნის საცდუნებლები უფრო მეტია ვიდრე ჩემი სურვილი, თუმცა ვინ იცის…
მე უცოდველი არ ვარ, ბევრჯერ მიღალატია, ბევრჯერ დამიცინია, ბევრჯერ მიმიტოვებია. თუმცა სუსტიც არ ვარ და ვინ იცის ამ სიძლიერის მოსაპოვებლად რამდენი მივარჯიშია ჩემს ცხოვრებაზე, ლაივში. ძალიან ხშირად მიფიქრია, რომ ვენებში სისხლის მაგივრად ყინული შემეშვა,ასე გაცილებით მარტივია ყველაფერი, გაცილებით მარტივი.
აი, ვამბობ მიყვარს თავისუფლებათქო, თუმცა მე თითონაც არ ვიცი რას ნიშნავს იგი. მაინც ვწერ ანგარიშებს საზოგადოებისთვის და გულის სიღმრეში ალბათ მათ აზრსაც ვითვალისწინებ. იბიომად J
არეულიბლოგი 