დედა ვატირე

დედა ვატირე, ჩვენი პირველი შეხვედრის, პირველი დაშორების, შერიგების და დედა ვატირე იმ წამის, როდესაც ჩვენ დავიშალეთ.

 დედა ვატირე,ყოველი დღის, წამის, ცრემლის, ტკივილის, თეთრად გატარებული ღამეების, რომელიც დაშორებამ დატოვა.

 დედა ვატირე, იმ უამრავი ფლირტის, ურთიერთობების, გულის აცრუვებების, დაშორებების და ისევ ახალი ურთიერთობების.

                    მე ჩვენს გამო გაფრენა მიღირს.

დედა ვატირე იმ დღეების, როდესაც ჩემს თავს აღმზრდელობით გაკვეთილებს ვუტარებდი, იმისიც ჩემს კულტურულ გაკვეთილებს ხალხში რომ ვამჟღავდენდი. იმისიც, თავის დაჭერას რომ ვცდილობდი. 

დედა ვატირე, ტრადიციების, პრინციპების, ხათრის, აზრსი გათვალისწინების, შორიდან ცქერის, პატიოსნობის ჩადენის. 

დედა ვატირე, ჯიუტი დროის.

დედა ვატირე, ისეთი ცხოვრების რომელიც არ გაძლევს საშუალებას გააფრინო.

დედა ვატირე, ხასიათის, აზრის, შეგუების, კომპრომისების.

დედა ვატირე, ფიქრის და მსჯელობის.

 დედა ვატირე, იმ სიყვარულის, რომელსაც ეხლაც სძინავს და ყელშ ბურთივით მაქვს.

 დედა ვატირე, ილუზიების, რომელიც არასოდეს არ მეხერხებოდა.

დედა ვატირე, ჩემი ხასითის, არაამბიციურობის, თვინიერობის… დედა ვატირე თქვენი ყველას ვინც ჩემს სიგიჟეებს კიცხავს…

 დედა ვატირე, ყველას და ყველაფრის თუ მე ბედნიერი არ ვიქნები… 

 დედა ვატირე, ტრადიციებისა და პრინციპების, თუკი მე მისგამო გაფრენა მიღირს თუნდაც ერთი წამით !!! უნდა მიხვდე როდისაა გაფრენის დრო, არადა ისეთი მარტივია, როცა მოგინდება გაფრენა,  მაშინ:):):):)