ტერასაზე

მუზა მოვიდა… რაღაცამ მოიტანა. როდესაც დედაქალაქს ვსტუმრობ, მე და ჩემი ერთერთი უსაყვარლესი მეგობრის შეხვედრის ადგილი, მარჯანშვილზე, კანაპეშია. უგემრიელესი ყავის თანხლებით.

თუმცა ამჯერად ტრადიციას ვუღალატეთ და წერეთელზე, გამოფენის ბაღში ტერასაზე მივედით. ზუსტად ვიცი დღეიდან ხშირი სტუმარი ვიქნები, ტერასაზე. ძალიან მომეწონა ის გარემო და საზოგადოებაც, რომელიც ყოველ საღამოს ტერასაზე იკრიბება. საოცარი სიმშვიდეა, ცენტრალური ქუჩიდან მოშორებითაა, იქვე პატარა ტბაა, რომელიც საშუალებას გაძლევს მიეცე ფიქრს, ტბის პირას, ირგვლივ სიმწვანეა.ინტერიერიც ძალიან მიმზიდველი და თანამედროვეა.
თუმცა, როგორც ყველგან ერთი დიდი ხარვეზი ტერასაზეც არსებობს 🙂 მომსახურება აქვთ ძალიან ცუდი (რაც მე ვნახე), შეკვეთა მთელი 40 წუთის დაგვიანებით მოგვიტანეს. კაფის სტუმრებს მხოლოდ ერთი მიმტანი ემსახურებოდა, რომელიც ფიზიკურად ვერ წვდებოდა ყველას მოთხოვნების დაკმაყოფილებას, ბევრი რამ ავიწყდებოდა კიდეც. როგორც ყველგან მომსახურების მხარე ტერასაზეც გამოსასწორებელია, იმედი მაქვს ძალიან მალე მომსახურების პრობლემა არ იქნება გამოსწორდება. ლოდინი იმ გარემომ გადამატანინა რაც იქ არის, სხვა შემთხვევაში, ალბათ მენეჯერს ძალიან ვუსაყვედურებდი.

ჩემს ბლოგს ვინც კითხულობს იცის ალბათ, რომ ჩემს პროვინციაში არ არის ადგილი სადაც შეგეძლება წყნარად დაჯდომა,ჭიქა ყავის თანხლებით  მუშაობა, ან უბრალოდ დასვენება.  მიხარია, რომ ასეთი ადგილი აღმოვაჩინე და იმედია  არ გადაიქცვეა ტიპიურ სახინკლედ, როგორც ხშირ შემთხვევაში ხდებახოლმე. თუ რომელ კაფეზე მაქვს საუბარი ამაზე მოგვიანებით და ვრცლად დავწერ.